A semana antis de Nadal plegó ta as clases de aragonés o tizón de nadal. A toz nos ha feito muito goyo. Dimpués de dezir-le ne ixo de:
AY TIZÓN, TIZÓN DE NADAL
QUE
BUENA BRASA NOS TIENS QUE FER
TA
QUE NO NOS CHELEMOS EN NADAL.
REMATE
L’AÑADA BIELLA,
Y LA
NUEBA EMPRENZIPIARÁ,
A
REIS PLEGARÁS,
Y EN CARBÓN TE QUEDARÁS.
O tizón nos cagó muitos lamins, carambels y fruitas. Agora sapemos que o tizón de nadal ye una tradizión altoaragonesa, muitos de nusotros ya la conoxébanos ya que se contina fendo en bels puestos de a redolada. A finalidá de pretar fuego o tizón de fusta en a nuei de Nueibuena tiene un orichen precristiano, concretamén céltico. O tizón de nadal se pretaba fuego en o solsticio de hibierno. Yera una celebración asociada con o culto a o sol: dar fuerza, luz, enerchía... en a nuei mas larga de tota l'añada.
No hay comentarios:
Publicar un comentario